p
Thursday 14 February 2013
အေႏွာင့္အယွက္ကို အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးပါ
မေန႔ကရဲ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ထမ္းပိုးရင္း၊ ခုႏွစ္ေတြကို နင္းျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ က်င္လည္က်က္စားခဲ့ၾကတယ္။ ေကြ႔ေကြ႔ေကာက္ေကာက္ လမ္းေပၚမွာ မိုးသက္ေလျပင္းဒဏ္ေၾကာင့္ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရတယ္။ မညီမညာလမ္းေပၚမွာ ခလုတ္ဆူးေညႇာင့္ ထိခဲ့ရတယ္။ ဘဝက ဒီလိုပါပဲ.... ေနရာတိုင္းမွာ စိန္ေခၚမႈေတြ၊ စမ္းသပ္မႈေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ တခ်ဳိ႕စိန္ေခၚ၊ စမ္းသပ္မႈေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ေျဖရွင္းကခက္တဲ့ နာက်င္မႈေတြျဖစ္ခဲ့တယ္၊ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ အတားအဆီးေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘဝမွာေတာင္မွ နာက်င္မႈက ရွိတတ္ေသးတယ္။ တခ်ဳိ႕က ဘဝရဲ႕အေႏွာင့္အယွက္၊ အတားအဆီးေတြကို တည့္တည့္ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းၿပီး နာက်င္မႈကို ေလ်ာ့ခ်တယ္။ တခ်ဳိ႕က အတားအဆီးေတြကို ပံုႀကီးခ်ဲ႕ၿပီး နာက်င္မႈကို ႀကီးထြားေအာင္လုပ္ၾကတယ္။ အေႏွာင့္အယွက္၊ အတားအဆီးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ မတူတဲ့ေျဖရွင္းနည္းေတြကို ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအေႏွာင့္အယွက္၊ အတားအဆီးေတြကို အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးလိုက္တာဟာ သူတို႔ကို အေသထိုးသတ္လိုက္တာနဲ႔ တူတူပဲျဖစ္တယ္။
အတားအဆီးကို အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးလိုက္ပါ။ သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေအာင္ႏိုင္ျခင္းစိတ္စြမ္းအားေတြ ျပန္ေပးလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေရွ႕တိုးမယ့္ေျခေထာက္ကို အတားအဆီးတခ်ဳိ႕က အၿမဲခလုတ္တိုက္ေစပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘဝရဲ႕ အရွင္သခင္ျဖစ္ရမယ္။ ဆူးေညႇာင့္ခလုတ္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ၿငီးတြားၿပီး လက္ေျမႇာက္အရႈံးမေပးရဘူး။ အေႏွာင့္အယွက္နဲ႔ႀကံဳသည့္တိုင္ ၿပံဳးတတ္ဖို႔သင္ၾကားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ေအာင္ႏိုင္တတ္ရမယ္။
အတားအဆီးကို အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးလိုက္ပါ။ သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕နာက်င္မႈကို ခ်က္ခ်င္း ေလ်ာ့ခ်ေပးပါလိမ့္မယ္။ နာက်င္မႈထဲမွာ ကာလၾကာပိတ္ေနတာဟာ လူကိုနစ္မြန္းေစပါတယ္။ အေႏွာင့္အယွက္ေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ နာက်င္မႈကို ေန႔တိုင္းေတြးေတာေနတာဟာ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္လွမ္းကို ပိုအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစပါတယ္။ အေႏွာင့္အယွက္ကို အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးလိုက္တာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အသစ္တစ္ဖန္ ထူထူေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေစပါတယ္။ အေႏွာင့္အယွက္ရဲ႕အရိပ္က ကင္းလြတ္ေစၿပီး ၾကည္လင္တဲ့အနာဂတ္ကို ဦးတည္ေစပါတယ္။
အီတလီစိတ္ပညာရွင္ Giordano Brunoက Heliocentrism(ေနသည္ ဗဟိုဟုယူဆ)ကို ေထာက္ခံခဲ့လို႔ မီးရႈိ႔အသတ္ခံခဲ့ရတယ္။ မီးရႈိ႔အသတ္ခံရသည့္တိုင္ Brunoဟာ ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈကိုႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း အၿပံဳးမပ်က္ခဲ့ဘူး။
အဟန္႔အတားေက်ာက္ေဆာင္ေတြရွိတဲ့ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြမွ ေရစီးသံ တသြင္သြင္ရွိတယ္။
ေဆာင္းဦးႏွင္းေတြရဲ႕ အရိုက္ခတ္ေၾကာင့္ ေမပယ္လ္ရြက္ေတြ နီျမန္းလွပတာျဖစ္တယ္။
အခက္အခဲ၊ အတားအဆီးအမ်ဳိးအမ်ဳိးရွိမွ လူ႔ဘဝရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြက ပိုျမင့္ျမတ္တာျဖစ္တယ္။
အေမရိကန္ စိတ္ပညာရွင္ေတြက "အၿပံဳးဟာ နာက်င္မႈအားလံုးကိုေက်ာ္လြန္ေအာင္ အင္အားျဖစ္ေစသလို လူ႔ဘဝကိုလည္း ေျပာင္းလဲႏိုင္စြမ္းရွိတယ္"လို႔ ဆိုခဲ့တယ္။
မွန္ပါတယ္... လူတိုင္း အတားအဆီး၊ အေႏွာင့္အယွက္နဲ႔ ႀကံဳႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၿပံဳးတဲ့သူကမွ အဲဒီအတားအဆီးကို ျမင့္ျမတ္တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္တယ္။ စိတ္ဓာတ္ရဲ႕မီးအိမ္တစ္လံုးအျဖစ္ ေရွ႕ဆက္မယ့္လွမ္းကို အလင္းျပႏိုင္တယ္။ ဘဝရဲ႕ဆူးေညႇာင့္ခလုတ္ကို အေပၚသို႔တက္လွမ္းတဲ့ ေလွကားထစ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါတယ္။
အတားအဆီး၊ အေႏွာင့္အယွက္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ နာက်င္မႈကို ႀကီးထြားေအာင္လုပ္ခဲ့ရင္ ဘဝဟာ မဲြေျခာက္ၿပီး အေရာင္မဲ့ေနပါလိမ့္မယ္။
အေႏွာင့္အယွက္နဲ႔ႀကံဳတဲ့အခါ နာက်င္မႈကို အၿပံဳးနဲ႔အစားထိုးၿပီး ရင္ဆိုင္ပါ။
နစ္မြန္းမႈကို ေရွ႕ဆက္မယ့္ေျခလွမ္းနဲ႔ ဦးေဆာင္ပါ။
လဲက်တာကို ထူေထာင္တာနဲ႔ အစားထိုးပါ။
အေႏွာင့္အယွက္ တစ္ခါႀကံဳရတာနဲ႔ လွပတဲ့လူ႔ဘဝကို လက္လႊတ္ဖို႔ မစဥ္းစားပါနဲ႔။ အတားအဆီးကို အၿပံဳးနဲ႔ရင္ဆိုင္တာဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေလေျပေလညင္းေလး ခံစားေစသလို လွပတဲ့မနက္ျဖန္တိုင္းကို ေအာင္ျမင္မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ေစပါတယ္။
စိတ္ညစ္ေနလား ကိုယ့္ကိုယ္ အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးပါ။
စိတ္ဓာတ္က်ေနလား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးပါ။
အသဲကဲြေနလား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးပါ။
ဘယ္လိုအခ်ိန္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးပါ။
အၿပံဳးဆိုတာ လူတိုင္းနားလည္တဲ့ ဘာသာစကားျဖစ္တယ္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment