p
Monday 3 December 2012
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ......
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ အသက္အရြယ္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္လို႔မရပါဘူး။ အသက္အရြယ္ဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ရင့္က်က္မႈပါ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ရင့္က်က္မႈမဟုတ္ပါဘူး။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ တိုက္စားျခင္းမခံဘူး၊ သံေယာင္မလိုက္ဘူး၊ တျခားသူရဲ႕ အရိပ္အကဲကိုမၾကည့္ဘူး၊ သြက္သြက္လက္လက္ ပါးပါးနပ္နပ္ရွိတာကို မေခၚဘူး၊ ေလသင့္ရာ ပဲ့ထိုးတာမဟုတ္ဘူး၊ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားတာကို ေခၚတာမဟုတ္ဘူး။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ အခက္အခဲနဲ႔ရင္ဆိုင္ရသည့္တိုင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ယံုၾကည္မႈ မဲ့မသြားဘူး၊ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးမြမ္းခံရသည့္တိုင္ မဝင့္ၾကြား၊ မေထာင္လႊားဘူး။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ သူတစ္ပါးရဲ႕ အလိုက္မသိတဲ့ ေနာက္ေျပာင္မႈကို သည္းခံနားလည္ေပးတယ္။ ထင္မွတ္မထားတဲ့ အေႏွာင့္အယွက္၊ ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြမွာ စိတ္ကိုတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ထားႏိုင္တယ္။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ တဲစုတ္နဲ႔ေနလည္း မသိမ္ငယ္ဘူး၊ တိုက္တာႀကီးနဲ႔ေနလည္း မာန္မာနမခက္ထန္ဘူး၊ မဝင့္ၾကြားဘူး။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ ေနာက္ကြယ္မွာေျပာခဲ့တဲ့စကားကို လူပံုအလည္မွာ ခ်ျပရဲတယ္။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ သူတစ္ပါးရဲ႕ အခ်စ္၊ အမုန္းနဲ႔ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကုိ မထိန္းခ်ဳပ္ဘူး။ လူအမ်ားနဲ႔ေနလည္း ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးတယ္။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ မိဘေဆြမ်ဳိး၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ၊ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ လူ႔ေလာကကို ပိုတြယ္တာ၊ ပိုတာဝန္ယူၿပီး ပိုတန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးတာျဖစ္တယ္။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ ခြင့္လႊတ္နားလည္ျခင္း၊ တည္ၿငိမ္ေရာင့္ရဲတာေတြ တိုးသထက္တိုးလာၿပီး အမုန္းရန္ၿငိဳး၊ အျမင္က်ဥ္းတာေတြ၊ စိတ္လိုက္မာန္လိုက္လုပ္တာေတြ၊ ေမာက္မာေထာင္လႊားတာေတြ နည္းသထက္နည္းတာျဖစ္တယ္။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ ဆင္းရဲဒုကၡနဲ႔ႀကံဳခဲ့လည္း မားမားရပ္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္တယ္။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေနလည္း ဘဝ မေမ့တတ္တာျဖစ္တယ္။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ က်ရႈံးခဲ့လည္း အသစ္ကျပန္စရဲတယ္။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားခဲ့လည္း ေအာက္ေျခက ျပန္စရဲတယ္။
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ အမွားမရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ လံုးဝၿပီးျပည့္စံုတာ မဟုတ္ဘူး။ ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ မ်က္စိစူးေစတဲ့ ေတာက္ပမႈမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ မေလ်ာ့တဲ့လံု႔လနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္တာျဖစ္တယ္။ ႀကံ့ႀကံ့ခံတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ေအာင္ျမင္တဲ့လူ႔ဘဝဆီ အေရာက္လွမ္းတာျဖစ္တယ္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment